NOV Nieuws

NOV Nieuwjaarstoespraak door voorzitter Cees van Wijk

Dames en heren, namens het bestuur van de NOV heet ik u een bijzonder warm welkom op deze nieuwjaarsbijeenkomst 2019 van de Noordwijkse Ondernemers Vereniging.

In het bijzonder begroet ik onze aanwezige ereleden. En natuurlijk een hartelijk welkom voor de aanwezige leden van het college van BenW en de Noordwijkse gemeenteraad.

Op deze datum kan het natuurlijk maar over één ding gaan: de Gemeente Noordwijk is getrouwd. De huwelijksdatum was 1 januari 2019. De bruid in kwestie heette Gemeente Noordwijkerhout. Vorig jaar heb ik u verteld waarom Noordwijkerhout de lieve, maar ietwat lelijke bruid was en Noordwijk de mooie maar vaak boze bruidegom. Verschillende karakters dus, maar ze hebben “ja” tegen elkaar gezegd.

Het komt er nu op aan dat het een perfect huwelijk wordt. Een huwelijk uit het boekje. En volgens mij zijn de 3 belangrijkste ingrediënten voor een goed huwelijk: Geloof, Liefde en Vertrouwen. Het begint natuurlijk met liefde. Maar als die na een tijdje wat is uitgedoofd heb je vertrouwenen geloofin elkaar nodig om er een lang en mooi huwelijk van te maken.

En met die liefde zit het wel goed. Heer Noordwijk en dame Noordwijkerhout passen gewoon goed bij elkaar. De ligging, de mensen en het bedrijfsleven vullen elkaar perfect aan. Het bijzondere is wèl dat de twee die verliefd wèrden er nu heel anders uitzien. De beide burgemeesters zijn weg, er zijn andere wethouders en de gemeenteraad is grotendeels nieuw. En dat blijft vreemd. De politici die verliefd werden zijn grotendeels vervangen door nieuwe. Ik vraag me af of dat nu zo handig is als je een fusie aangaat. In het bedrijfsleven gaat dat anders. Daar worden degenen die een fusie hebben geïnitieerd ook meestal verantwoordelijk gesteld voor de uitvoering ervan. Zodat intenties en kennis die is opgedaan tijdens het fusieproces behouden blijft. Ik denk dat nu kostbare tijd verloren gaat. Dat dwangmatige van de Commissaris van de Koning om persé een nieuwe burgemeester te benoemen snap ik daarom niet. En bovendien: welke bestuurders zullen straks nog een Bollenstreek-fusie nastreven in de wetenschap dat ze daarna hun baan kwijt zijn?

Kortom, de nieuwe mensen die er zitten zullen ook weer een beetje verliefd moeten worden. Ik hoop dat ze snel een hoop vlinders in hun buik krijgen zodat we geen tijd verliezen. Er rest tenslotte maar drie-en-half jaar tot de volgende gemeenteraadsverkiezingen.

Zoals gezegd begint het bij een huwelijk met liefde. Meestal. Maar zeker zo belangrijk is vertrouwen. Vertrouwen hebben in elkaar. En vertrouwen houden in elkaar. In goede en in minder goede tijden. Nu is het de vraag of Dame Noordwijkerhout haar heer Noordwijk helemáál vertrouwt. Ik denk het niet. Ze kijken daar natuurlijk verwonderd naar de boosheid en wispelturigheid van dit dorp Noordwijk. En vooral naar het gebrèk aan onderling vertrouwen in Noordwijk. Wàt een typerende verkiezingscampagne was het weer. Transparant krantjes, een commissie voor integriteit en niet-tactvolle uitspraken. Een campagne waarin het ontbrak aan onderling respect. En inderdaad, aan onderling vertrouwen. Lokale en regionale kranten die daar gretig verslag van doen.

Dus wat dachten die slimme Noordwijkerhouters? Wij vertrouwen het niet helemaal dus we gaan met zijn àllen op 1 partij stemmen. De plaatselijke lokale partij. En dat is slim van dame Noordwijkerhout. Want die dame is haar heer Noordwijk in principe gewoon de baas. Als het erop aan komt drijft de dame gewoon haar zin door. En heeft haar man niets te vertellen. Vooral als de man ook nog eens een flinke bankrekening bezit. Nu is dat in de meeste huwelijken natuurlijk zo, maar of dit de bedoeling was van heer Noordwijk valt te betwijfelen.

Wat goed helpt bij zo’n huwelijk is het maken van huwelijkse voorwaarden. Want vertrouwen is goed maar vastleggen is beter. En die huwelijkse voorwaarden zijn er sinds vorige week. In de vorm van het coalitieakkoord hebben de geliefden die huwelijkse voorwaarden in hoog tempo opgesteld. De kernwaarden van deze huwelijkse voorwaarden zijn “betrokken, helder en daadkrachtig”. Ik heb die huwelijkse voorwaarden even voor u gelezen. Een paar voor ondernemers interessante voorwaarden zijn de volgende.

“De toeristenbelasting volgt de inflatiecorrectie. In zijn totaliteit mag, als gevolg van de harmonisatie, de belastingopbrengst niet onevenredig stijgen. Èn de gemeente besteedt een deel van de inkomsten van de toeristenbelasting aan versterking van de toeristische sector”. Nu is natuurlijk de vraag: wat is een deel van? Waarom wordt niet àlle toeristenbelasting besteed aan de toeristische sector? Voor meer inzicht stel ik voor de ouderwetse toeristenbalansuit de kast te halen. Dit overzicht van ontvangsten en uitgaven ten behoeve van het toerisme in Noordwijk is voor het laatst in 2011 opgesteld.

Ten aanzien van parkeren zeggen de huwelijkse voorwaarden het volgende: “We pakken de parkeerproblematiek aan in Noordwijk aan Zee. Op basis van de resultaten van het parkeeronderzoek, wordt er een keuze gemaakt uit de parkeervarianten, voor de parkeervoorzieningen in Noordwijk aan Zee. Particuliere parkeerinitiatieven en de (financiële) rol van de nieuwe gemeente Noordwijk daarin, worden onderdeel van het debat in de gemeenteraad”. Aanpakken is natuurlijk goed maar het is weinig concreet. En we hebben maar drie-en-half jaar! Mijn advies is: pak het parkeerprobleem structureel aan. Geen postzegel plannen maar een structurele ondergrondse parkeeroplossing voor de komende 30 jaar.

Waar ook geen keuze wordt gemaakt is het Ondernemersfonds. Voor Noordwijk blijft het in 2019 nog een jaar behouden. Maar voor de vraag of we dit fonds structureel willen, gaan we een draagvlakmeting onder OZB-betalers doen. Waarbij een 2/3 meerderheid voor moet zijn. Ik mis hier de visie van de Gemeente zelf. Wat vindt de coalitie zèlf van de basisgedachte achter het Ondernemersfonds? En wat is het alternatief? Welke àndere ideeën heeft de coalitie om de economie te stimuleren? Welke andere instrumenten zetten we in om collectieve doelen te halen? Ik lees in de paragraaf Economie te vaak de woorden: ondersteunen en faciliteren. Ik zou zo graag de woorden initiëren, coördinerenenrealiserenwillen lezen.

Goed nieuws uit het coalitie-akkoord is overigens dat de nieuwe gemeente Noordwijk de status van Kuuroord realiseert. En dat gesteld wordt dat woningen er zijn om in te wonen en niet voor AirBnB activiteiten.

En tenslotte waarschuw ik in het kader van de huwelijkse voorwaarden de strandpaviljoenhouders nog even. Het coalitieakkoord zegt het volgende: de contracten met de strandpaviljoenhouders lopen deze coalitieperiode af. Bij de herziening worden heldere (marktconforme) afspraken gemaakt over onder andere het afvoeren van afval, huurprijzen, etc. Nu weet ik toevallig dat niet alle contracten aflopen maar bij de ondernemers waar dit wel het geval is: goed opletten en vooral samenwerken om onredelijke eisen van de gemeente te weerstaan.

Tot zover de huwelijkse voorwaarden: het contract tussen de huwelijkspartners heer Noordwijk en dame Noordwijkerhout. En wat gebeurt er met huwelijkse voorwaarden? Die gaan meestal de bureau-la in. En ze komen er pas uit als het huwelijk spannend wordt en dreigt mis te lopen.

Liefde en vertrouwen zijn belangrijk in een huwelijk maar geloofhebben in elkaar is misschien nog wel het belangrijkste. De liefde verdwijnt op een bepaald moment. Het vertrouwen wordt ongetwijfeld wel een keer geschaad. Maar als je tenslotte ook nog het geloofin het huwelijk verliest dan houdt het op. Of het wordt een zogenaamd verstandshuwelijk.

En dat geloof maakt de start van het huwelijk tussen Noordwijk en Noordwijkerhout wel interessant. Want er zitten natuurlijk 2 partijen in de nieuwe coalitie, NZlokaal en LijstSalman, die helemaal niet in dit huwelijk geloofden. Die er tijdens de verkering veel aan hebben gedaan om de ontluikende liefde te verstoren. Partijen die het liefst de rest van hun leven als single zouden zijn doorgegaan.

Ik zeg u, net als voorgaande jaren: ik geloof wèl in dit huwelijk. Ik geloof in de nieuwe gemeente Noordwijk die ligt op een van de mooiste locaties in Nederland. En misschien wel van de hele wereld. Ik geloof in de zee, het strand, de bossen en de duinen. Ik geloof in rode, gele en paarse bollenvelden. En ik geloof in Noordwijk als Badplaats, als kuuroord, waarbij wij onze natuurlijke rijkdom ter beschikking stellen aan bezoekers. Bezoekers die wij vervolgens een verblijfs-belevenis bieden in top hotels, restaurants en sportfaciliteiten. Bezoekers die ons welvaart brengen. Ik geloof in een nieuw Noordwijk met hoogwaardige bedrijven, met mooie bedrijventerreinen en winkelstraten met sfeer. En ik geloof in een Noordwijk waar we een beetje collectief denken, dingen samen aanpakken. Waarbij we vooral denken hoe dingen welkunnen. En stoppen met roepen wat we niet willen. En wat we niet goed vinden.

Want dat laatste is hardnekkig in Noordwijk. Ik hoor en lees vrijwel alleen maar wat we niet willen, wat niet goed lijkt te gaan. De negatieve denkers hebben de overhand. Die willen geen ondernemersfonds, die willen geen ondergrondse parkeergarage, die willen geen mooie ontwikkeling op het Jan Kroonsplein. Kortom die willen Noordwijk niet beter en mooier maken maar die willen alles houden zoals het is en vooral zoals het was.

Maar er is hoop. Wij hebben namelijk een nieuwe wethouder Economie en Financiën. Een fulltimer. En die nieuwe wethouder, Roberto ter Hark, kent Noordwijk tot in het DNA. Roberto is een allemansvriend. Allemansvrienden, zoals zijn voorganger Gerben van Duin, komen het verst in de Noordwijkse politiek. Ik geloof heilig in Roberto. Ik gelooferin dat hij éven luistert naar de samenleving. Maar niet te lang. Ik geloof erin dat hij vooral een positieve visie ontwikkelt van de economie en het bedrijfsleven in het nieuwe Noordwijk. Ik geloof erin dat hij uitgaat van kracht, groei, snelheid en een mooier Noordwijk. Ik geloof erin dat hij kiest voor vooruitgang. Vanuit de gedachte wat goed is voor het nieuwe Noordwijk en niet vanuit de gedachte van wat goed is voor een aantal individuen. En dat hij dit geloof verspreidt. Als een dominee of pastoor. En vooral als een koopman natuurlijk.

Ik vertrouw Roberto, ik geloof in Roberto en ik vind Roberto zo … dat ik hem vanaf deze plaats zelfs ten huwelijk wil vragen. Roberto: wil je met me trouwen? Wil je samen met mij en de NOV werken aan een krachtige economie in de nieuwe Gemeente Noordwijk. Een economie die de volgende crisis met glans doorstaat. En zelfs een economie die de basis legt voor een welvarend Noordwijk in de komende 30 jaar?

Ik zeg alvast “ja, ik wil”.

Ik wens u allen een heel gezond, gelukkig en welvarend 2019.

Cees van Wijk

Voorzitter Noordwijkse Ondernemers Vereniging